Τρίτη

Πράσινη ανάπτυξη και χαράτσι

Νέα χαράτσια στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» θα κληθούν να επωμιστούν εν μέσω κρίσης και γενι­κευμένης αρπαγής εισοδημάτων τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα, καθώς η κυβέρνηση αναζητά έσοδα επιπλέον 1 δισ. ευρώ με ορίζοντα το 2014 για να καλύψει τις επιδοτήσεις προς τους επενδυ­τές φωτοβολταϊκών και άλλων ανα­νεώσιμων πηγών ενέργειας.
Έτσι θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες οι πολύ μεγαλύτερες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος από αυτές που έχουν ήδη ανακοινωθεί στους καταναλωτές, με το βάρος να πέ­φτει στο ειδικό τέλος ΑΠΕ για το οποίο οι εισηγήσεις είναι ακόμη και να υπερδιπλασιαστεί φτάνοντας μεσοσταθμικά τα 20 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες, όταν πριν από δύο χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 2 ευρώ!
Οι εναλλακτικές λύσεις που προ­τείνονται είναι να υπάρξει νέο κού­ρεμα στις τιμές και ακόμη και στα φωτοβολταϊκά στις στέγες.Ωστόσο το μεγάλο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και το «φιλοεπενδυτικό» προφίλ που καλλιεργεί δεί­χνουν ότι το κόστος θα φορτωθούν κατά κύριο λόγο οι καταναλωτές, όπως χρόνια τώρα συμβαίνει και με τις έμμεσες επιδοτήσεις 500-700 εκατ. ευρώ που πληρώνουν προς όφελος των συμβατικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής (φυσικό αέριο, λιγντικές) μέσω των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος και του Μη­χανισμού Μεταβλητού Κόστους.
Το πρόβλημα πηγάζει από την εκρηκτική ανάπτυξη που γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια οι επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά, με δέλεαρ το σύ­στημα υψηλών εγγυημένων τιμών. Με την πολιτική των επιδοτήσεων η Ελλάδα κατάφερε να μετατρέ­ψει το συγκριτικό πλεονέκτημα της μοναδικής της ηλιοφάνειας σε μειονέκτημα, αφού κατέστησε την παραγωγή ενέργειας από τον δω­ρεάν ήλιο τόσο ακριβή ώστε να μην μπορεί να αντέξει το κόστος της.
Αρκεί να σημειωθεί ότι μέσα σε λίγα χρόνια η ΡΑΕ και το ΥΠΕΚΑ ενέκριναν άδειες παραγωγής για 7.265 MW φωτοβολταϊκών με υψη­λές εγγυημένες τιμές, όταν ο στόχος της χώρας ήταν μόλις τα 2.500 MW μέχρι το τέλος του 2020.
Έτσι φτάσαμε σήμερα να έχου­με περισσότερη παραγωγή ακριβής φωτοβολταϊκής ενέργειας απ' όση στοχεύαμε για το 2014 (1.536 MW αντί 1.500 MW), ενώ σε δύο χρόνια θα έχουμε ήδη καλύψει τον στόχο του 2020 για 2.500 MW.
Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχουν τα λεφτά για να καλύ­ψουν τις πληρωμές των παραγωγών και να απαιτούνται όλο και περισσότερα μέτρα σε βάρος των κατα­ναλωτών, καθώς πλέον το έλλειμ­μα του ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ, μέσω του οποίου αποζημιώνονται οι ιδιώτες, αυξάνεται ανεξέλεγκτα με ρυθμό 25 εκατ. ευρώ τον μήνα.
Η «τρύπα» στο τέλος του 2012 ξεπέρασε τα 331 εκατ. ευρώ, φέτος αναμένεται να φτάσει τα 473 εκατ. ευρώ και στο τέλος του 2014 να υπερ­βεί τα 905 εκατ. ευρώ καθώς μέσα στην επόμενη διετία εκτιμάται ότι η εγκαταστημένη ισχύς των φωτοβολ­ταϊκών συστημάτων θα αυξηθεί κατά 6ο%, από τα 1.536 MW σήμερα στα 2.464 MW στο τέλος του 2014.
Οι υπολογισμοί αυτοί έγιναν από τον Λειτουργό Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ), ο οποίος, για να μην καταρρεύσει οικονομικά, πι­έζει το ΥΠΕΚΑ να πάρει νέα μέτρα πριν ακόμη καλά καλά στεγνώσει το μελάνι από τα προηγούμενα αφού, παρά τις μειώσεις των εγγυημένων τιμών, την αύξηση του Ειδικού Τέ­λους ΑΠΕ, την επιβολή τέλους λι­γνίτη και την έκτακτη εισφορά στον τζίρο των παραγωγών, τα έσοδα κρίνονται ανεπαρκή μπροστά στη δυναμική αύξηση της ισχύος που προστίθεται συνεχώς στο σύστημα.


Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

www.topoexperts.gr